1 بیا ساقی بده آن جام گلرنگ که زد بر شیشهٔ من آسمان سنگ
2 به صد صحرا نمیگنجد غم دل چه سان گنجایش در سینهٔ تنگ
1 تا بر لب من آه شررباری هست بر ساز شکستهٔ دلم تاری هست
2 درهای امید را اگر بربستند تا مرگ بود رخنهٔ دیواری هست
1 تا این خرد خام تو، معیار بود این ساختن و شکستت کار بود
2 تنها نه سرت به پای من خورد به سنگ هر جا که روی تو سنگ و دیوار بود
1 طفلی بودم غنوده بر بستر ناز برخاست ز دور نغمه های دمساز
2 تا گوش نهادم نه صدا بود و نه ساز ای شور جوانی! تو کجا رفتی باز