رنگین سخنی چون کند از خامهٔ از حزین لاهیجی غزل 659

1 رنگین سخنی چون کند از خامهٔ ما گل باغ از گره غنچه دهد روی نما گل

2 در انجمن صحبت ما باغ و بهاریست خاموشی ما غنچه، سخن سازی ما گل

3 بردار نقاب از رخ و بخرام به گلزار تا از دل صدپاره شود پرده گشا گل

4 شیرازه چو اوراق خزان دیده نگیرد ازگوشهٔ دستار تو تاگشت جدا گل

5 حسرت نگهانیم به بزم تو عجب نیست چون شمع کند از مژه، داغ دل ما گل

6 در عشق به بی طاقتیم خرده نگیری از دست غمت جامه جان کرده قبا گل

7 دلگیر حزین از اثر گریه و آهیم یک غنچه نگردید درین آب و هوا گل