1 ابر برکشت من ار گشت زامساک بخیل رشحه افشانی بحر کف ساقیست کفیل

2 قطره ای از سر رحمت بزن ای ابر کرم که در این مزره خشکیده بسی زرع و نخیل

3 ندهد شیر باطفال چمن دایه ابر که شده لاله و نرگس همه خونین و علیل

4 چشم ما نیست به تخمی که بخاک افشاندیم ساقی آن آب بده گرنه کثیر است قلیل

5 قوت جان قوت دل اصل روان نور بصر می که در باغ بقا روید از او اصل اصیل

6 راه گمگشته بظلمات سکندر دارم خضر کو تا شودم بر سر آن چشمه دلیل

7 قطره خون منت کی بنظر میآید که بود خون جهان بر سر کوی تو سبیل

8 آب و آتش نشناسم زتو رحمت خواهم کز توهم خون شد و هم آب روان دجله نیل

9 از سر دار بر افلاک بری عیسی را میکنی از نظری نار گلستان خلیل

10 دست تو دست خدا میشمرد آشفته از تو هر کار که آید بنظر هست جمیل