1 پاک کن ز آلایش و آرایش خود راه را تا شوی سرهنگ عالی رتبت این درگاه را

2 جغدوار اندر خراب این جهان ماوی مگیر تا شوی باز خشین مر دست شاهنشاه را

3 نفس تو دجال تست و روح تو عیسی تو گر کشد دجال را عیسی برفتی راه را

4 آفرینش را همه پی کن به تیغ «لااله» تا جهان صافی شود سلطان «الاالله» را

5 ور چون یوسف چاه و گاه و ملک می خواهی بیا همچو او یک چند مسکن ساز قعر چاه را

6 یا بیا جاروب «لا» بر گیر ابراهیم وار پس فرو روب از فلک شعری و مهر و ماه را

7 چون تو این مردانگی کردی سزاوار آمدی گر زنی بر فرق گردون خیمه و خرگاه را

8 قوت جان اندر دو عالم عشق و توحید است و بس این قدر معلوم باشد مردم آگاه را

9 گر ترا ای «نجم» این قوت است چون عیسی بمان بهر این مشتی خران و گاو، بار کاه را

10 غم مخور زو باش چون دجال اگر سحری کند سر به جا بادا چو عیسی شاه داود شاه را