1 پاک شو از نخوت و حرص و حسد تا که باشی بندۀ پاک احد

2 از تکبر وز رعونت دور باش تا که گردی زاولیای خواجه تاش

3 هر که از اخلاق بد وارسته شد او به اوصاف نکو پیوسته شد

4 لطف و احسان و کرم را پیشه کن نیکویی کن وز بدی اندیشه کن

5 رو فتوت را شعار خویش ساز عفت و حکمت دثار خویش ساز

6 در سخاوت کوش و در بذل و عطا تا بیابی تو مقام اصفیا

7 اول از نفس و هوی بیزار شو پس ب ه کوی عشق جانان خوار شو

8 خودپرستی را رها کن حق پرست بت پرست د هر که او از خود نرست

9 کی ز دست نفس خود یابد خلاص تا نگردد بندۀ خاص الخواص

10 از خودی بگذر خدا را بنده باش پیش ره بینان چو خاک افکنده باش

11 نیستی بپذیر و هستی را بهل خاک ره شو زیر پای اهل دل

12 کار ناید طمطرق و گفت و گوی گر سلوک ره کن ی پیری بجوی

13 گر روی این راه را بی راهبر کی تو در منزل رسی ای بی خبر

14 اندرین ره گر به تنها می روی ریشخند و سخرۀ شیطان شوی

15 گر سفر خواهی بجو اول رفیق پس برو ایمن ز رهزن در طریق

16 صحبت غالب طلب گر طالبی تا به مطلوبی رساند غالبی