خاک را چاک زد ای دوست گیاه از سید حسن غزنوی غزل 62

1 خاک را چاک زد ای دوست گیاه عمر برباد مده باده بخواه

2 بی نظر چشم شکوفه است سفید بی گناه دل لاله است سیاه

3 در چمن عود همی سوزد باد وز فلک رنگ همی ریزد ماه

4 شود آیینه گردون تاریک هر زمانی که کند در ما آه

5 نیک و بد می کند آن روز به روز تا بیفتد ز طرب گاه به گاه

6 می بدست آر چه خیزد ز خرد گل شفیع است چه ترسی ز گناه

7 همه پر صورت دیده نرگس همه پر شکل زبان است گیاه

8 تا ببینند بدان صنع خدای تا بگویند بدین مدحت شاه

9 شاه بهرام که گیرد عالم همه تا یک دو مه انشاء الله