چو لاله سینه من کاش پاره از هلالی جغتایی غزل 144

1 چو لاله سینه من کاش پاره پاره کنند! بداغهای درون یک بیک نظاره کنند

2 بپیش یار دلم را، چو غنچه، بشکافند باو جراحت پنهانم آشکاره کنند

3 ز سیل دیده خرابم، ز سوز سینه کباب میان آتش و آبم، ز من کناره کنند

4 ز اشک و چهره زردم اگر نیند آگاه شبی تفحص آن از مه و ستاره کنند

5 بر آستان وفا سر نهاده ام عمری که در حساب سگانش مرا شماره کنند

6 ز تیغ طعنه بیک بار نیم کشته شدم نعوذ بالله! اگر طعن من دوباره کنند

7 دل حزین هلالی ز درد هجران سوخت برای درد دل او بلطف چاره کنند