چو نی نالدم استخوان از از هاتف اصفهانی غزل 79

1 چو نی نالدم استخوان از جدایی فغان از جدایی فغان از جدایی

2 قفس به بود بلبلی را که نالد شب و روز در آشیان از جدایی

3 دهد یاد از نیک بینی به گلشن بهار از وصال و خزان از جدایی

4 چسان من ننالم ز هجران که نالد زمین از فراق، آسمان از جدایی

5 به هر شاخ این باغ مرغی سراید به لحنی دگر داستان از جدایی

6 چو شمعم به جان آتش افتد به بزمی که آید سخن در میان از جدایی

7 کشد آنچه خاشاک از برق سوزان کشیده است هاتف همان از جدایی