1 چو عشق پرده بر افکند و عقل شد محبوب چه باک که از آن به دیوانگی شدم منسوب

2 به عشق می جویم وگرنه عقل چه بیند به دیده ی معیوب

3 قدم چو باز نگیرم همه به دست آرم علی الخصوص چنین طالب و چنان مطلوب

4 به صدق دشمن جانیم و در نمی گنجد محبت دگری با محبت محبوب

5 هزار سلسله بر هم شکسته ام آخر که راست طاقت چندین شکایت از رخ خوب

6 فراق لیلی و بی صبری من مجنون نسیم یوسف و خرسندی دل یعقوب

7 نزاریی که به دیوانگی سمر باشد از او محال بود صابری هم از ایوب