چو این سخن بشنیدم ز لفظ آن از مجد همگر قصیده 25

مجد همگر

آثار مجد همگر

مجد همگر

چو این سخن بشنیدم ز لفظ آن دلدار

1 چو این سخن بشنیدم ز لفظ آن دلدار ز من برفت به یکباره صبر و هوش و قرار

2 به عذر خواهی سوگند می خورم اکنون مگر کند ز منش باور این سخن آن یار

3 در آن سخن اگر آرم شکی و تاویلی زلات وعزی یکباره گشته ام بیزار

4 به حق کافر و زندیق و مرتد و ترسا به جایگاه کشیشان هند و روم و تتار

5 به حق طاعت در دیر و زهد رهبانان به بانگ کردن ناقوس و بستن زنار

6 به غول راهزن اندر بر و بیابانها به دیو وحشی خونخوار در شخ کهسار

7 به حق محفل رندان و حلقه اوباش به دزد رهزن خونی و شبرو طرار

8 به جنگ کردن با یکدگر دو آلک باز به نرد و خصل حریف و به داو برد قمار

9 به ژاژهای عتابی و شعرهای کسال که برده اند الف و شین ز پیکر اشعار

10 به بنگ خوردن آن عارفان میلی شکل به عیش راندن آن صوفیان بی مقدار

11 به بزم طامع ابله به عیش راندن او به جایگاه خرابات و خم و دردی خوار

12 به حق حمله بران بر مسافر سر راه به حق جبه بران نشسته در بازار

13 به حلم و زیرکی و حکمت شتربانان به شان تنگ و دوال هوید پوش و نزار

14 به اسب ارچل شب کور سکسک لاغر به پوز استر و آن اشتر گسسته مهار

15 به چنگ شیر و نهیب پلنگ و شوکت پیل به گردن شتر و شاخ گاو و گوش حمار

16 به عطسه بز کور و به بانگ سرفه قوچ به حرمت سگ گرگین به گربه بیمار

17 به خوبی لب و دندان خوک و بینی خرس به حیله سازی روباه و آن . . کفتار

18 به نغمه های کلاغ از میان ویرانه به پاره های نجاست گرفته در منقار

19 به صید کردن شاهین و وهم تهیو و کبک به جنگ و بانگ سگ و گربه بر سر دیوار

20 به لحن بلبل مست و دم هزار آوا به بانگ قمری و سار و کبوتر طیار

21 به حق شانه و پود به گرد ماسوره به چوب کار و به آن ریسمان و دست افزار

22 به زشت روئی زنگی و چهره حبشی به تنگ چشمی و شوخی دلبران تتار

23 به حق سفسطه و مکرهای خناسی به سهم شحنه و غمازی سپهسالار

24 به خنده ناکی خونی اسیر در کف خصم به تازه روئی شولان اسیر بر سردار

25 به جیش راند کفش و به گاو برزگران به بیل و پشته و گردون و گاو و جفت شیار

26 به گند کوده سرگین و کود بر صحرا به بانگ داشتن دشتبان به خربزه زار

27 به قد و موی و به روی و به چشم دلبر من که سرو و سنبل و نسرین و نرگس است و بهار

28 به لطف خنده شیرین و لعل دلدارم که چند قطره قند است و صد هزار انگار

29 کسی چنین سخن اندر میان هزل آورد؟ بدین دو بیت مرا واجب است استغفار

عکس نوشته
کامنت
comment