چو گل کسی که هوای تو برده آرامش
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 چو گل کسی که هوای تو برده آرامش ز موج بیخودی باده بشکند جامش
2 کند ز زلف تو صیاد، خاک از آن بر سر که غیر خاک چو غربال نیست در دامش
3 جواب نامه ی ما را، ز بس تغافل کرد هزار بیضه کبوتر نهاد در بامش
4 کدام دل که نشد صید این سیه چشمان فغان ز هند و غزالان شیراندامش
5 به سرمه ی امل آن کس که چشم ساخت سیاه سفید کرد جهان همچو مغز بادامش
6 فریب انجمن عشق را سلیم مپرس کباب کیست که آتش نمی کند خامش؟
دیدگاه‌ها **