1 زان دل ز من ای سرو سهی! نستانی خواهی که ز من دل تهی نستانی

2 تا لب ندهی دل ز رهی نستانی اینست سخن تا ندهی نستانی

1 ای شب خجل ز مویت گل تنگ دل ز رویت کوثر عرق گرفته از شرم خاک کویت

2 ماییم و خشک جانی بر کف نهاده پیشت یا رحمت است رایت یا کشتن آرزویت

1 چه شب است این که درو خون ستم ریخته اند بر شکر ریز دعا زر کرم ریخته اند

2 موکب قدر رسید و به ره قدر سپاس آب صد جشن جم و عید حرم ریخته اند