آتش چو فکند از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 563

1 خود ترا عادت دلداری نیست کار تو جز که دل آزاری نیست

2 چشم تو تا که چنین ریزد خون هیچ باکیش ز بیماری نیست

1 باد نوروزی ره بستان گرفت دست عاشق دامن جانان گرفت

2 نو عروسان چمن را دست ابر پای تا سر در در و مرجان گرفت

1 خورشید غلام رای درخشندهٔ تست هر کوست خداوند هنر بندهٔ تست

2 جویای کمالند بجان اهل هنر و آنگاه بجان کمال جویندهٔ تست