کمال خجندی

چو دیوان کمال افتد بدستت از کمال خجندی مقطع 96

مقطع 96 ام از 1252 مقطعات

خانه / کمال خجندی / مقطعات کمال خجندی / مقطع شماره 96

1 چو دیوان کمال افتد بدستت نویس از شعر او چندانکه خواهی

2 خیالات غریب و لفظ و حرفش اگر خواهی که دریایی کماهی

3 زهر لطفش روان مگذر چو خامه بهر حرفی فرو رو چون سیاهی

کمال خجندی

شعر شعر کهن مقطع کمال خجندی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از کمال خجندی

1 گر مرا سر رود اندر غم جانان غم نیست عاشق شیفته دل را خبر از عالم نیست

2 عهد بستی که دگر از تو نه بردارم دل ترسم آنست که پیمان بنان محکم نیست

1 چو زلف تو بود از تکبر دوتا به بادی بیفتاد مسکین ز پا

2 گشودن ز زلفت گره مشکل است درین شیوه مو می شکافد صبا

1 در چمن می رفت ذکر قامت دلدار ما سرو دامن بر زد و آمد به بستان راست پا

2 تا چرا پیراهن اول آن تن نازک بسود می کند از غیرت آن در برش گرمی قبا

شاعر شعر چو دیوان کمال افتد بدستت کمال خجندی می باشد.

این شعر در قرن 8 سروده شده است.

قالب شعر چو دیوان کمال افتد بدستت مقطع است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت است.

شعربعدی

1252 / 96

شعرقبلی

بنر