چو وصف ابروی آن ماه عالمگیر از جویای تبریزی غزل 814

1 چو وصف ابروی آن ماه عالمگیر می‌گفتم سخن پیچیده‌تر از جوهر شمشیر می‌گفتم

2 چه رنگی بود جوش خلوت ناز و نیاز امشب تو می‌گردی عتاب از ناز و من تقصیر می‌گفتم

3 تو خندان همچو گل من غنچه‌سان دلتنگ غم بودم تو از بیداد و من از نالهٔ شبگیر می‌گفتم

4 فلک خاک ترا خشت سر خم ساخت ای واعظ تو از تدبیر می‌گفتی، من از تقدیر می‌گفتم

5 مزاج نازک او بر نمی‌تابید غوغا را سخن در محفلش گر از لب تصویر می‌گفتم

6 چو شمع از سوز دل می‌سوختم شب تا سحر جویا گهی از اشک و گه از آه بی‌تأثیر می‌گفتم