جویای تبریزی

چو شمع بزم حسن روستایی از جویای تبریزی غزل 1078

غزل 1078 ام از 1266 غزلیات

خانه / جویای تبریزی / دیوان اشعار جویای تبریزی / غزلیات در دیوان اشعار / غزل شماره 1078

1 چو شمع بزم حسن روستایی رود آخر به چشم از خودنمایی

2 یک امشب شمع خلوتخانه ام باش که باشد آشنای روشنایی

3 به گرد معنی بیگانه می گرد بخواهی با سخن گر آشنایی

4 به رنگ غنچه در کسب هواکوش دگر دریاب فیض دل گشایی

5 فتاده بر زبان خویش جویا شعار هر که باشد خودستایی

جویای تبریزی

شعر شعر کهن غزل جویای تبریزی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از جویای تبریزی

1 نصیبی گر زسوز سینه ام می بود مجنون را زابر چشم تر دریای خون می کرد هامون را

2 دمی گر پشتگرمی از بسوی باده می دیدم سبک می کردم از بار خرد دوش فلاطون را

1 به پیری نشد چاره گردن کشان را که زورین کند حلقه گشتن کمان را

2 ز ترک هوابشکفان غنچهٔ دل به یک گل گلستان کن این خاکدان را

1 حیران تو از هر خم مو دیدهٔ خط را دل دید و پسندیدهٔ خط را

2 چندین چه زنی آب طراوت به رخ از می بیدار مکن سیزهٔ خوابیدهٔ خط را

شاعر شعر چو شمع بزم حسن روستایی جویای تبریزی می باشد.

این شعر در قرن 11 سروده شده است.

قالب شعر چو شمع بزم حسن روستایی غزل است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی است.

شعربعدی

1266 / 1078

شعرقبلی