چو سبزه ترت از برگ از امیر شاهی سبزواری غزل 22

1 چو سبزه ترت از برگ یاسمین برخاست هزار فتنه بقصد دل از کمین برخاست

2 دلم خیال دهانت چو در ضمیر آورد خروش بیخودی از عقل خرده بین برخاست

3 چو غنچه روی نمود از نقاب زنگاری ز بلبلان چمن ناله حزین برخاست

4 بدور چشم تو بیمار شد چنان نرگس که تکیه زد بعصا و آنگه از زمین برخاست

5 چو مطرب از سخن شاهی این غزل برخواند ز ساکنان فلک بانگ آفرین برخاست