چو شمشیر بایدت از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 133

1 ای شب تازان چو ز هجران طناب علت خوابی و تو را نیست خواب

2 مکر تو صعب است که مردم ز تو هست در آرام تو خود در شتاب

1 ای گشته جهان و دیده دامش را صد بار خریده مر دلامش را

2 بر لفظ زمانه هر شبانروزی بسیار شنوده‌ای کلامش را

1 خوب یکی نکته یادم است زاستاد گفت «نگشت آفریده چیز به از داد»

2 جان تو با این چهار دشمن بدخو نگرفت آرام جز به داد و به استاد