چو زلفت بیدلان را در پی تسخیر می گردد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 چو زلفت بیدلان را در پی تسخیر می گردد به تن هر قطره خونم دانهٔ زنجیر می گردد
2 خیالش را ز بس در پرده های دل نهان دارم فلک از دود آهم صفحهٔ تصویر می گردد
3 بقدر سوز دل گر دود آه از سینه برخیزد در اندک فرصتی این ابر عالمگیر می گردد
4 نه تنها گردن مینا چو مارم می گزد بی او قدح شبهای هجرانش دهان شیر می گردد
5 چسان بی او قدم در ساحت گلشن نهم جویا که بر رویم نسیم گل دم شمشیر می گردد
دیدگاه‌ها **