1 چو با من در سخن آن لعل آتشناک خواهد شد بکامم هرچه زهر است از لبش تریاک خواهد شد

2 هجوم عاشقان در کوی او افزود و خوشحالم کزین پس در هلاک دوستان بیباک خواهد شد

3 چه غم گر دامن پاکت بخونم گردد آلود که فردا هم بآب دیده من پاک خواهد شد

4 نیم نومید اگر دستم بود کوته ز دامانش چو میدانم که در جولانگه او خاک خواهد شد

5 زمست افتادنم در مسجدای زاهد مشو رنجه که صحن مسجدت فردا زمین تاک خواهد شد

6 چه چاک پیرهن میدوزی ای زاهد و زین غافل که تا دامن گریبان کفن هم چاک خواهد شد

7 شود سودای پابوس تو افزون درسر عرفی باین زودی همانا بسته فتراک خواهد شد