تاقامت چو سرو تو بالا از ابن حسام خوسفی غزل 62

1 تاقامت چو سرو تو بالا کشیده اند درچشمم آن خیال چه رعنا کشیده اند

2 دامن کشان به باغ گذر کن که سرو را دامن ز رشک قد تو در پا کشیده اند

3 نقش خیال ابروی شوخ کمان وشت برکارگاه حسن چه زیبا کشیده اند

4 مستوفیان کشور خوبی چو خطّ تو حرفی دگر به دور قمر ناکشیده اند

5 کارم به جان وکارد سوی استخوان رسید از بس زبان طعن که در ما کشیده اند

6 این مردمان دیده ی خونین سرشک من هردم زگریه رخت به دریا کشیده اند

7 ابن حسام لؤلؤ نظم خوشاب تو چون رشته در حمایل جوزا کشیده اند