چو روی آن پری پیکر از ابن یمین فریومدی غزل 112

1 چو روی آن پری پیکر گلی بیخارکی باشد چو قدش سر و سیم اندام خوش رفتار کی باشد

2 کجا یاقوت رمانی بمیگون لعل او ماند و گر ماند بلعل او چنان دربار کی باشد

3 دهانش از لب کوثر بسی خوشتر که از کوثر نخیزد در و گر خیزد همه شهوار کی باشد

4 غم عشقش بدلداری برد هرگز کسی چون من مرا همچون غم عشقش کسی دلدار کی باشد

5 گرم جان در سر مهرش رود زو بر نگیرم دل ز جان باشد شکیبائی ولی از یار کی باشد

6 مرا مستی عشق او ز سر بیرون نخواهد شد چو عشقش در دهد ساغر کسی هشیار کی باشد

7 گروهی را شگفت آمد که جان در کار او کردم ولی ز ابن یمین آخر شگفت اینکار کی باشد