چو آن شیرین سخن این نامه بر خواند
- 1
- 2
- 3
1 چو آن شیرین سخن این نامه بر خواند در آن بیچارگی کردن فرو ماند
2 به ننگ و نام خود لختی نظر کرد سخن‌هایی، که بود، از دل بدر کرد
3 غرور حسن بود اندر سر او نمی‌شد رام طبع کافر او
1 چو آن شیرین سخن این نامه بر خواند در آن بیچارگی کردن فرو ماند
2 به ننگ و نام خود لختی نظر کرد سخن‌هایی، که بود، از دل بدر کرد
3 غرور حسن بود اندر سر او نمی‌شد رام طبع کافر او