1 چو عبدالباقی آن خان فلک قدر که روی اوست چون گل زیب این باغ

2 جوان‌بختی که باغ دولت اوست بود گر خوشتر از خلد برین باغ

3 به قمصر داد فرمان تا بسازند یکی دلکش مقام دلنشین باغ

4 به فرمانش بنا کردند باغی که چون آن نیست در روی زمین باغ

5 نه باغی بل بهشتی زیبد آری چنان زیبا جوانی را چنین باغ

6 از آنش باغ عشرت جز همین باغ که نبود جای عشرت جز همین باغ

7 غرض چون سبز و خرم گشت دادش لقب دهقان گردون بهترین باغ

8 پی تاریخ سالش کلک هاتف رقم زد (سبز بادا دایم این باغ)