چراغی کاین همه پروانه از فروغی بسطامی غزل 172

1 چراغی کاین همه پروانه دارد یقین کز سوز ما پروا ندارد

2 نه چشمش مردمان را سرخوشی‌هاست خوشا دوری که این پیمانه دارد

3 ز زنجیر سر زلفش توان یافت که کاری با دل دیوانه دارد

4 دل خلقی به خاک او گرفتار چه خرمن‌ها کز این یک دانه دارد

5 هر آن دل کاشنای کوی او گشت چه باک از شنعت بیگانه دارد

6 جهانی سرخوش از افسانهٔ اوست چه افسونی در این افسانه دارد

7 غمش هر لحظه می‌کاود دلم را مگر گنجی در این ویرانه دارد

8 ز اعجاز دم عیسی عیان است که این فیض از لب جانانه دارد

9 فروغی فارغ است از ماه گردون که ماهی امشب اندر خانه دارد