زنجیره نشین، از قائم مقام فراهانی رباعی 23

1 ای بلند اختر برادر کاین ستم گر آسمان دست خود را از گزند جاه تو کوتاه یافت

2 خواست تا ناگاه تازد باره بر خیل تو لیک حافظان باره جاه ترا آگاه یافت

1 چل روز ترا جایگهی تیره دهم چوب گل و شور بای به، جیره دهم

2 گر ، به نشدی بالله اگر من باشم زنجیر کنم ترا نه زنجیره دهم

1 جلایر نیز اگر طماع باشد به خود تنها مدید الباع باشد

2 طمع دارد که با ارباب بینش خداوندان ملک آفرینش،

1 آه ازین قوم بی حمیت و بی دین کردری، و ترک خمسه، و لر قزوین

2 عاجز و مسکین هر چه دشمن و بدخواه دشمن و بدخواه هر چه عاجز و مسکین

1 اول دفتر بنام ایزد دانا صانع پروردگار و حی و توانا

وجودی بی مثل و مانند، مبرا از چون و چند که عادل و عالم است و قاهر هر ظالم؛ پاداش هر نیک و بد را اندازه، و حد نهاده بحکمت بالغه خود بدکاران را زجر و عذاب کند و نیکوکاران را اجر و ثواب بخشد و درود نامعدود بر روان پیغمبران راست کار و پیشوایان فرخنده کردار باد. ,