بپیش اهل سیادت سعادتی دارد از قاسم انوار غزل 242

1 بپیش اهل سیادت سعادتی دارد دلی که از همه عالم فراغتی دارد

2 سعادتی دگر اینست کز سلامت دل بدین عشق و مودت ارادتی دارد

3 سعادتی که از این برترست و نیکوتر: که با وقوف درین ره شهادتی دارد

4 درین طریقه روایت تمام نیست ولیک مگر معین روایت درایتی دارد

5 چو مست جام شدی مست مستدام شوی که جان بشیوه عشق استدامتی دارد

6 تو سر آیت حسنش طلب کن از ذرات که سر آیت حسنش سرایتی دارد

7 چو نام دوست شنید از جهان و جان برخاست ز شوق دوست،اگر جان بدایتی دارد

8 کسی که عاشق صادق بود چو پروانه میان آتش دل وجد و حالتی دارد

9 مدام قاسم بیچاره در همه احوال بوصف روی تو روشن حکایتی دارد