1 سرو سیمین که دیده در چمنی و آفتابی میان انجمنی

2 گلبن بزم و شاهد چمنی زینت باغ و زیب انجمنی

3 نشنیدی زمانهان سخنی فاش خواهی شنید از انجمنی

4 از اسیران غربتش چه خبر آنکه با دوست خفته در وطنی

5 عقل با عشق بر نمی آید با سلیمان نپاید اهرمنی

6 یار میآید از میان برخیز خار راهی غبار انجمنی

7 هر طرف طایری پر افشان هست کس نیفتد بفکر همچو منی

8 ناله ای میکشم مگر صیاد گذر آرد بگوشه ی چمنی

9 بیخودی و شکستگی نشاط چشم مستی و زلف پر شکنی

10 چه عجب فاش کرد اگر رازم که نگنجد در آن دهن سخنی