سرو ما را هر زمان از امیر شاهی سبزواری غزل 100

1 سرو ما را هر زمان دل می‌کشد سوی دگر چون گل رعنا که دارد هر طرف روی دگر

2 هر که دارد روی دل در قبله دیدار او سهو باشد سجده در محراب ابروی دگر

3 در طریق دوستی، ثابت قدم چون خاک باش چون صبا تا چند هر دم بر سر کوی دگر

4 جان بیمار مرا تاب شکیبایی نماند ای طبیب، ار عاقلی، جز صبر داروی دگر

5 پند گویا، بیش از اینم در صف طاعت مخوان زشت باشد روی در محراب و دل سوی دگر

6 موسم نوروز و من در کنج تنهایی اسیر هر کسی در سایه سرو و لب جوی دگر

7 گر دل شاهی به دشنامی بجویی دور نیست زان که همچون او نمی‌بینم دعاگوی دگر