1 سرو اگر زآن قدر رفتار به بالاست زیاد سایه گه گه چه عجب کز تو زیادت افتاد

2 سروی و سایه نوه سایه رحمت به زمین سایه رحمت تو از سر ما دور مباد

3 راست گویند هواهاست ز تو در سر سرو که نجنبد به یقین هیچ درختی بی باد

4 راست گویند هواهاست ز تو در سر سرو جس آزاد ز جا سرو و به یک په استاد

5 سرو میخواست که پیش قد نو سر بنهد داد بر باد سرو این هوس از سر بنهاد

6 تا قدرت دید که بر دیده نشاندیم دگر باغبان سرو سهی را به چمن آب نداد

7 می کند از ستم سرو قدان ناله کمال بلبل از نارون و سرو برآرد فریاد