1 کسی کو ز غوغای فقر و نیاز بغیر از جنابت نجوید مناص

2 گرش حاجت از تو نگردد روا وز آن بینوائی نگردد خلاص

3 یقین دان که رونق ز بازار او تو بردی و سیمش تو کردی رصاص

4 به بی آبی او را چو خون ریختی براینند یکسر عوام و خواص

5 همی شاید او هم بتیغ زبان ترا خون بریزد برسم قصاص