کس ندیدست سرو در رفتار از جهان ملک خاتون غزل 733

1 کس ندیدست سرو در رفتار نشنیدیم ماه در گفتار

2 هیچکس رنگ و بو نشان ندهد همچو زلف تو مشک در تاتار

3 گرچه بوی بهار خوش باشد نیست هرگز چو بوی صحبت یار

4 تو به خوابی و فارغ از حالم چشم جانم چو بخت تو بیدار

5 ای عزیز دلم بگو ز چه روی گشتی از عاشقان چنین بیزار

6 از وصالت گلی نمی چینم تا به کی داریم به خار فگار

7 آنچنان از زمانه در رنجم که خوشا پار و مرحبا پیرار

8 هیچ دانی دلم چه می خواهد در چنین موسمی به فصل بهار

9 لب کشت و کنار جو دو سه روز در چمن دست ما و دست نگار

10 بانگ رود و سرود و نغمه چنگ ناله بلبلان خوش گفتار

11 همه کس را درین جهان باشد آرزوی دل این چنین بسیار