شمع چون پروانه از قاسم انوار انیس العارفین 29

1 جگر پردرد و دل پرخون و جان سرمست و ناپروا شبم تاریک و مرکب لنگ و در سر مایه سودا

2 دوای خود نمی دانم، درین اندیشه حیرانم بیا، ای ساقی باقی، بیار آن باده حمرا

1 ساقی به من آور قدح پیر مغان را تا تازه کند جودت او جوهر جان را

2 یک جام به من بخش از آن خم قدیمی زان می که کند مست زمین را و زمان را

1 ز درد عشق اگر جان غریق بحر بلاست هزار شکر که دل در مقام صبر و رضاست

2 حریف بزم قلندر کسی تواند بود که در طریق محبت ز جان و دل برخاست