آمد به برج عاشقان، ماه از سلمان ساوجی غزل 108

1 آمد به برج عاشقان، ماه مبارک منزلت ای ماه مهر افزون من، بادا مبارک، منزلت

2 خلوت سرای چشم و دل، این شسته و آن، رفته‌ام فرمای و بنشین، ای صنم، هر جا که می‌خواهد دلت

3 تو سرو باغ جنتی، از جوی جان بر خاسته یا شاخ طوبی کاسمان، بنشاند در آب و گلت

4 من هودج عشق تو را، در جان و دل جا کرده‌ام کاندر سرای آب و گل دانم، نگنجد، محملت

5 کردیم جان را منزلت، باشد که بر ما بگذری بر ما گذر تا بگذریم، از آسمان، در منزلت

6 ای مایه شادی درا، روزی به اقبال از درم باشد کزین غمها فرج، یابم به بخت مقبلت

7 دنیا ندارد حاصلی، غیر از حضور دوستان گر دوست حاصل می‌شود، سلمان، بس است این حاصلت