آمد ز چمن باد صبا از ابن یمین فریومدی رباعی 626

1 صبح سعادت از افق خرمی دمید ساقی بیار باده که وقت طرب رسید

2 خیز آتش گداخته در آب بسته ریز یعنی که آبگینه ملون کن از نبید

1 نامد الحق اینچنین فیروز کآمد شهریار رستم از مازندران وز هفت خوان اسفندیار

2 آتش قهرش چو خاک راه کرده پایمال دشمنان باد پیما را به تیغ آبدار

1 ساقی بیار باده که چون خلد شد چمن شد باغ روشن از گهر ابر تیره تن

2 آهوی سرو نافه بیفکند وزین قبل باد صبا گرفت دم نافه ختن