آمد گل و بلبلی از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 845

1 دل بدان دلنواز خواهم داد جان بشمع طراز خواهم داد

2 پس ازین من بدست عشق و هوس مالش حرص و از خواهم داد

1 هر که رخسارش آرزو کردست گل بر بارش آرزو کردست

2 بی خودیّ دلم بجای خودست زانکه دیدارش آرزو کردست

1 می شنوم باز که باری دگر رغم مرا کرده یی یاری دگر

2 نیست قرارت بر من تا ترا با دگری هت قراری دگر