آمد بهار و خوشدلم از رنگ از هلالی جغتایی غزل 222

1 آمد بهار و خوشدلم از رنگ و بوی گل آن به که می کشم دو سه روزی بروی گل

2 گل دیدم، آرزوی کسی در دلم فتاد کز دیدنش کسی نکند آرزوی گل

3 این دم که بوی دلکش گل میدهد نسیم بس دلکشست گشت گلستان ببوی گل

4 خوش آن که یار باشد و من در حریم باغ من سوی او نظر فگنم، او بسوی گل

5 دید آن دو رخ هلالی و آسوده دل نشست از جست و جوی لاله و از گفت و گوی گل