1 آمد بهار و باغ شکفت از سرور ابر جیب هواست نافه ی مشک از بخور ابر

2 از بس که آب و تاب ز فیض هوا گرفت گوهر توان شمرد به درج بلور ابر

3 بی صرفه هرکه حرف زند، خصم دولت است از سایه ی همای مگو در حضور ابر

4 چون پشت لاله گرم نباشد، که می شود نارنج آفتاب نهان در سمور ابر

5 دامان من چو هست، به دریا چرا رود نزدیک کرده چشم ترم راه دور ابر

6 گو خصم با سلیم مکن دعوی سخن شبنم ز خود چه لاف زند در حضور ابر