مرا در عشق تو دیوانه از جهان ملک خاتون غزل 633

1 مرا در عشق تو دیوانه خوانند به شمع روی تو پروانه خوانند

2 هرآن پروا که جز عشق تو باشد ز روی عقل آن پروا نه خوانند

3 ز جانم آشنا در کوی عشقش چرا آخر مرا بیگانه خوانند

4 چو غم یکدم ز ما غافل نباشد کنون با غم مرا همخانه خوانند

5 هرآن عاشق که سر در غم نبازد نه عشقست آن که آن افسانه خوانند

6 دلم مرغیست در زلفت وطن ساخت که آنرا عاشقان آشانه خوانند

7 اگرچه راه وصلت مشکل افتاد فراقت در جهان آسان نه خوانند