کنار آب و لب جویبار و گوشه از کمال خجندی غزل 655

1 کنار آب و لب جویبار و گوشه باغ خوش است با صنمی سرو قد به شرط فراغ

2 نواخت ریختها در چمن مغنی آب ترانه های نر او لطیف ساخت دماغ

3 شب بهار و شبستان باغ و صحبت یار چنین شبان و شبستان دلا بجو به چراغ

4 مدار دور گل از می فدح دمی خالی که لاله دارد ازین درد بر دل این همه داغ

5 اگر به روضه روم با رقیب در قفسم شنیده باشی و دیده حدیث طوطی و زاغ

6 چه غم به دفع غمم باغ و گلشنی گر نیست که عاشق تو فراغت ز باغ دارد و راغ

7 به بوسه سیب ذقن گفتمش ز گلشن کیست ک مال گفت تو انگور خور مپرس از باغ