با حکم خدائی که قضایش این از مجد همگر رباعی 145

1 دم فروکش دلا که همدم نیست راز خود خود شنو که محرم نیست

2 راه مردی و مردمی و وفا این سه خصلت در اهل عالم نیست

1 ز پیش از آنکه برتابی عنانت دلم همراه شد با کاروانت

2 همی سوزد در آتش از غم آن که باد سرد یابد گلستانت

1 دلبرا دوش در آن عیش منت یاد نبود که دل بنده ز بند غمت آزاد نبود

2 اگر از صحبت من یاد نیاوردی هیچ آخر ای سنگدل از عهد منت یاد نبود