تا ز شب بر مهت نقاب از امیر شاهی سبزواری غزل 45

1 تا ز شب بر مهت نقاب افتاد سایه بالای آفتاب افتاد

2 در رخم تا بناز خنده زدی نمکی بر دل کباب افتاد

3 مردم دیده را ز مژگانت خار در جایگاه خواب افتاد

4 شیشه زان سر نهد بپای قدح که حریف تنک شراب افتاد

5 در چمنها بنفشه بیتاب است تا به زلف تو پیچ و تاب افتاد

6 گرد روی تو خط زنگاری سبزه ای بر کنار آب افتاد

7 حاجت باده نیست شاهی را که ز جام لبت خراب افتاد