با حکم خدایی، که قضایش این است از عراقی رباعی 31

1 امروز مرا در دل جز یار نمی‌گنجد تنگ است، از آن در وی اغیار نمی‌گنجد

2 در دیدهٔ پر آبم جز یار نمی‌آید وندر دلم از مستی جز یار نمی‌گنجد

1 مرا درد تو درمان می‌نماید غم تو مرهم جان می‌نماید

2 مرا، کز جام عشقت مست باشم وصال و هجر یکسان می‌نماید

1 باز دل از در تو دور افتاد در کف صد بلا صبور افتاد

2 نیک نزدیک بود بر در تو تا چه بد کرد کز تو دور افتاد