پروانه به شمع گفت: از عطار نیشابوری مختارنامه 1

1 تا درین زندان فانی زندگانی باشدت کنج عزلت گیر تا گنج معانی باشدت

2 این جهان را ترک کن تا چون گذشتی زین جهان این جهانت گر نباشد آن جهانی باشدت

1 زهی زیبا جمالی این چه روی است زهی مشکین کمندی این چه موی است

2 ز عشق روی و موی تو به یکبار همه کون مکان پر گفت و گوی است

1 عشق تو قلاوز جهان است سودای تو رهنمای جان است

2 وصل تو خلاصهٔ وجود است درد تو دریچهٔ عیان است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند