پروانه و شمع و از ملک‌الشعرا بهار مستزاد 704

1 پروانه و شمع و گل شبی آشفتند در طرف چمن

2 وز جور و جفای دهر با هم گفتند بسیار سخن

3 شد صبح‌، نه پروانه به جا بود و نه شمع ناگاه صبا

4 برگل بوزید و هر دو با هم رفتند من ماندم و من