1 ساقی نه ز آب تلخ کز آتش تیز یکرطل گران سوی من آور برخیز
2 گر زانکه ز توبه ات شوم عذرانگیز انداز به آستین و در حلقم ریز
1 بهر عمر جاودان شد هر که را چیزی سبب خضر را آب حیات و رند را آب عنب
2 گفتهای یک تیره شب تا روز همدم باشمت تیرهتر از روز هجر ما نباشد هیچ شب
1 یاران که یکیک از من بیدل جدا شدند کس را وقوف نیست که هر یک کجا شدند
2 بیگانگی چو بوده در آخر طریقشان اول چرا به هجرکشان آشنا شدند
1 ز عشق هست به دل بار صد هزار مرا هنوز شکر بود صدهزار بار مرا
2 گرم بود می گلگون ز ساقی گلرخ به حور و کوثرت ای پارسا چه کار مرا؟