ساقی، به غم تو عقل از امیر شاهی سبزواری غزل 42

1 ساقی، به غم تو عقل و جان رفت می ده، که تکلف از میان رفت

2 شد تاب و توانم اندر این راه من هم بروم، اگر توان رفت

3 تا شد رخ و زلفت از نظر دور کام دل و آرزوی جان رفت

4 من بودم و دل که قامتت برد آن نیز بجای راستان رفت

5 شاهی که چو لاله غرق خون است با داغ تو خواهد از جهان رفت