بوسعید مهنه از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 1096

1 بوسعید مهنه در حمام بود قایمیش افتاد و مردی خام بود

2 شوخ شیخ آورد تا بازوی او جمع کرد آن جمله پیش روی او

3 شیخ را گفتا بگو ای پاک جان تا جوانمردی چه باشد در جهان

4 شیخ گفتا شوخ پنهان کردنست پیش چشم خلق ناآوردنست

5 این جوابی بود بر بالای او قایم افتاد آن زمان در پای او

6 چون به نادانی خویش اقرار کرد شیخ خوش شد، قایم استغفار کرد

7 خالقا، پروردگارا ، منعما پادشاها، کارسازا ، مکرما

8 چون جوانمردی خلق عالمی هست از دریای فضلت شبنمی

9 قایم مطلق تویی اما به ذات وز جوانمردی ببایی در صفات

10 شوخی و بی‌شرمی ما در گذار شوخ ما را پیش چشم ما میار