روی تو رایت قمر بشکست از جهان ملک خاتون غزل 181

1 روی تو رایت قمر بشکست لب چون قند تو شکر بشکست

2 ماه رویت چو بدر گشت تمام روشنایی روی خور بشکست

3 دُرّ دندان و حُقّه دهنت در عدن قیمت گهر بشکست

4 تا خرامید سرو قامت تو نارون نیک در نظر بشکست

5 صبر کردیم در غم تو به سر شوقت ای دوست آنِ سر بشکست

6 گر در وصل بر رخم بستی هم خیالت رسید و در بشکست

7 گفته بود او که نشکنم پیمان آن بت بی وفا دگر بشکست

8 همه بازار خوبرویان را حسن روی تو سر به سر بشکست

9 رنگ و رخسار و آب دیده ی من در جهان جمله سیم و زر بشکست

10 گفتمش زلف را بسی مشکن چون دلم باز بیشتر بشکست