بی تو ای آرام جان از حکیم نزاری قهستانی غزل 317

1 بی تو ای آرام جان یک ساعتم آرام نیست وز تو ام حاصل به جز هجران نافرجام نسیت

2 گر من از آشفتگی شوری کنم معذور دار هر که را دل بر سر آتش بود ارام نیست

3 دوزخی در سینه دارم زاتش هجران و دل گر بسوزد گو بسوز الحمدلله خام نیست

4 شیشه ی ناموس اگر بر سنگ بدنامی زنم شیشه گو بشکن به حمدالله کفم بی جام نیست

5 مردمان بی التفاتی های ما را منکرند در مراتب منزلی کمتر ز ننگ و نام نیست

6 عقده ی امّید را از راه خود برداشتم از جهنم تا به جنت بیش و کم یک گام نیست

7 من بتی را میپرستم سیم تن ، تو سنگ و خاک ای ملامت گر پری رویی کم از اصنام نیست

8 تا بت چون سرو من در باغ حسن آید به بر صبر باید کرد کین فرصت به هر ایام نیست

9 عاشق صادق نزاری با مراد دل به دوست دست در کش کی کند گر ثابت الاقدام نیست